Just 2 days.

Hallo lieve mensen,

Hier weer een verslagje vanuit het ‘ mooie ‘ Edinburgh. Hu, mooie tussen aanhalingstekens? Ja! En dan praat ik niet over het douchegordijn dat nog altijd valt en nu op de grond ligt, het wassen dat 2 keer moet gebeuren, omdat het volgens Grietje niet schoon genoeg is, het lange wachten door de nutteloze bushalte, maar over het weer. Nee, dit wordt absoluut geen klaagverslag, maar jullie mogen wel errug tevreden zijn met het weer. Tevreden met het weer in Nederland? Ja! Al die zonnige foto’s die voorbij komen op facebook en mensen die een poging doen tot skeeleren. En als ik hier naar buiten kijken zien we regen, wolken en af en toe een zonnestraaltje. Scheelt dat wij zelf de zonnetjes zijn van heel Edinburgh! Hebben de mensen hier toch wat zon.

Elke ochtend beginnen we met een geroosterd broodje met kaas en ham. Wat erg lekker is! Tip voor de duinkerkerweg…
Het ritueel zet zich voort door te whatsappen, omkleden en al die vijf en zessen meer. En we zijn nog nooit te laat gekomen voor de bus. Of dat puur geluk is weten we niet.
We kwamen mooi op tijd aan op school. We zagen het werk al voor ons liggen, want het is echt niet zo dat we niks doen. Een stapel van ontelbaar, zeg maar 2000 blaadjes of meer, en nee dat is niet overdreven, ook al houden we daar van, moeten we bij 18! Ja, 18 werkboeken uitzoeken. Wat fijn dat we hier nog een aantal weken zijn…
Maar met de kinderen werken en ze Nederlandse woordjes aanleren blijft wel heel leuk. Ja, de r & de g blijven lastig! Na de pauze zijn we gaan zwemmen met de kinderen. Wij hebben ons eigen groepje. Dat het maar 1 jongetje is maakt niet uit. 2 op 1 begeleiding! Beter kan hij het niet treffen.
We kregen een lijst met allerlei punten die hij moest doen. En wat hebben we gelachen. Er viel echt nog wat te oefenen. We weten zelf ook niet hoe het komt dat hij met het watertrappelen zinkt en achteruit gaat terwijl hij vooruit trappelt. Zelf kon hij er trouwens ook om lachen! Maar wat deed hij z’n best en dat hebben we laten merken ook. We heb nog nooit zoveel high five’s en complimenten op 1 dag gegeven. Het oefenen ging zelf zo ver dat Grietje het maar even voor ging doen. Nee, niet in het water maar boven op een springplank. Lag ze op haar buik wild te zwaaien met haar armen en benen en op haar allerbeste Engels uit te leggen wat ze deed. Tineke kan er nog hardop om lachen als ze het voor zich ziet. Dat het jongetje zo hard moest lachen dat het bijna verdronken en de lerares zoiets nog nooit had gezien zegt ook wel wat over ons. Natuurlijk moest hier een foto van worden gemaakt….
Na een paar keer oefenen, complimenten geven, uitleggen nog een keer complimenten geven, nog een keer uitleggen kwam hij vooruit! Ja, hij kwam zo ver vooruit dat hij meteen het zwembad 2 keer in de lengte wilde zwemmen. Wat waren we trots op hem. En natuurlijk ook een beetje op ons zelf. Na de zwemles zei hij dat hij al zin had in volgende week!
Echt super leuk om een kind zo blij te zien als hij/zij iets goed kan en zelf ziet dat hij/zij vooruit gaat! Natuurlijk hebben wij ook zin in de volgende zwemles.

Na de zwemles zijn we meteen naar huis gegaan. We waren pittig moe, maar thuis aangekomen zitten we echt niet stil op onze kont. Wassen, stof zuigen, eten koken, douchen en strijken! Ja lieve ( schoon) moeders, we beginnen zowaar heel veel respect voor jullie te krijgen! De dagelijkse verslagen moeten gemaakt worden en de skype-bezoekuurtjes worden gepland. Een poging om op tijd naar bed te gaan mislukt altijd!

En weer een nieuwe dag! Dit keer extra rustig aan gedaan, omdat we anders weer buiten moesten wachten bij school! We hadden zelfs nog tijd over toen we klaar waren, dus 5 minuutjes in bed liggen was wel aangenaam! Het is dat we allebei gelukkig verkering hebben, anders hadden we een relatie met ons bed! Sowieso!
Toen we bij school waren hebben we gebeden met het team en bleef Grietje beneden en ging Tineke boven naar de jongsten. We werden weer even met onze neus op de feiten gedrukt. Verbeterd worden door een 5 jarig jongetje is nooit leuk. En dan gaat het niet eens om je uitspraak, maar om de manier van schrijven. Ik denk dat de meesten al weten om wie dit gaat!
Grietje heeft een paar kids recorder lessons gegeven. Wat erg goed ging! Ze konden na 1 les al: ‘ Liesje heeft een lammetje’. Dat het liedje maar 3 noten heeft maakt niet uit. Tineke kon de blokfluiten zelfs boven horen. Of dat positief of negatief is mag je zelf beslissen.

Natuurlijk leren wij heel goed Engels, maar om de kinderen Nederlands te leren is ook heel leuk. Nederlandse namen blijven een groot struikelblok! Dat is al wel weer gebleken.
Maar de kinderen zijn niet de enigen die Nederlands leren. Grietje krijgt ook nog eens bijles van Tineke om ABN te praten. Zelfs de normaalste woorden komen niet in haar woordenboek voor. Zoals een richtingaanwijzer in je haar. Gewoon een plukje die een kant op wijst, wat voor Tineke vrij normaal is! Ook het woord ‘ raarder’ vind Grietje apart. En dan praat ik nog niet eens over het woord ‘ lui’, wat moe betekend. Tja, in het Urks is dat ‘ loove’. Beslis zelf maar welk woord het normaalst is.

Na schooltijd nog even naar het postkantoor geweest. Toen we uit de winkel kwamen zagen we onze bus al rijden. Langzaam draaiden we onze hoofden naar elkaar. We hoefde niks te zeggen en daar renden we als een malle de straten al over. Alsof ons leven er vanaf hing. Alsof er nooit meer een andere bus kwam. Alsof we achterna werden gezeten. Dat er een politieauto langs ons reed deed ons vrij weinig. We moesten en zouden die bus halen! Want van dat wachten werden we zooooo zat. ( vooral Tineke) ( dit moest er bij van Grietje).En ja, dit keer hebben we wel onthouden vanaf welke kant de auto’s kwamen.

Veilig en wel zaten we in de bus naar ons appartement. Aangekomen bij het appartement ging Grietje de lege flessen wegbrengen. Blijkbaar kennen ze dat daar niet! Daar stond ze, met die lege flessen in haar hand en op haar allerbeste Engels uit te leggen wat ze wilde. Na wat heen en weer gebel kon ze de flessen aan de man geven. Die man bracht ze naar achteren om de flessen bij al het andere plastic te leggen. Hoe het wel moet, weten we nog steeds niet!

Vanavond staat er alweer een druk avondje op ons programma. We moeten namelijk een ‘grondige’ schoonmaak houden. Het aankomende weekend slapen hier andere gasten en slapen wij bij de eigenaar van dit appartement. Dat grondige mag ook wel worden weggelaten, aangezien er morgen toch een schoonmaker komt.

Wij hopen jullie in het weekend ook nog op de hoogte te houden van al onze belevenissen, maar we weten niet zeker of dat kan! Ach, dan hebben jullie maandag zat om te lezen.
Een hele fijne avond verder en veel liefs vanuit het alweer, regenachtige Edinburgh.

Ps. Het douchegordijn ligt nog steeds op de grond….