Een apart weekend met een exclusief maandagje!

Goodmorning, good afternoon, good evening, good night, hello lovely people.
( lees dit als je tijd hebt) ( net als al onze andere verslagen )
Yes, you can read this report whenever you want. We had a nice weekend! And we thank you so much for the reactions we got from you! It’s so nice to read it and know that you read our reports and that you think of us. Aangezien onze verslagen een beetje heel erg lang zijn en jullie toch de moeite er voor nemen om ze te lezen!

Vrijdagochtend stond de wekker al vroeg. Half 7 in de ochtend. En we hebben al zo’n moeite met opstaan! Althans, Tineke. Hoe dat komt vraagt ze zich ook af.
Wat een rommel was er nog in huis. Alles meteen afwassen, schoonmaken en verfrissen. Het meeste was gelukkig die dag er voor al gedaan, anders moesten we er nog eerder uit. Vielen we sowieso in slaap op school. We waren ruim op tijd klaar.
Daar stonden we dan te wachten op de bus met ons koffertje. Grietje had het gevoel dat ze een weekendje naar Londen ging en Tineke het gevoel dat ze naar huis ging. Maar niets is minder waar. Het is gewoon een weekend slapen bij de eigenaar van het appartement met haar kinderen. Wat een gesleep, getrek en gesjouw. En dan te bedenken dat we alleen onze handbagage en laptop mee hadden. Nee, de laptop was deze keer niet vergeten!

Aangekomen op school deden we weer ons ding. Papierwerk, kijken naar het lesgeven, vertalen en natuurlijk de kinderen helpen! Elke vrijdag hebben we Godsdienstlessen. Het allerleukste aan die man is zijn stropdas! Vorige week had hij er 1 met allerlei benamingen voor Jezus en deze week een stropdas met voetstappen in het zand. Ook een manier om je geloof te overtuigen.
Die ochtend begon met veel wolken en we zagen dat het die nacht had geregend. Bij school aangekomen scheen de zon. In de pauze waren er weer veel wolken. Toen we werden op gehaald van school hagelde het. Na een tijdje in de auto te hebben gezeten scheen de zon en zagen we nergens meer wolken. 1 minuut later regende het weer. 5 stappen verder was het weer droog. Alle seizoenen in 1 ochtend!

Aangekomen bij het huis van de eigenaar kregen we een broodje hamburger met salade. Dat mocht ook wel, want het was al half 4 in Nederland en vanaf 11 uur hadden we niks meer gegeten. Nu ik dit schrijf krijgen we hier een live concert. De vrouw, Ferial, zingt bij haar kerk en haar gewone vriend speelt gitaar! Het gemis van Tineke d’r gitaar kwam al weer naar boven. Ze kreeg zelfs zweethandjes, zo graag wilde ze spelen!

En ja hoor, Tineke heeft toch nog even gitaar gespeeld (: Samen gezongen met Ferial en haar dochter, het klonk allemaal erg mooi!
Van 2 tot 6 moesten de kinderen de kamer helemaal opruimen en schoonmaken en zaten wij te wachten. Tineke is maar mee gaan helpen met stofzuigen. Totdat ze plotseling de weegschaal zag. De stofzuiger werd vergeten om maar toch even te kijken wat er die 2 weken bij was gekomen. Wat een opluchting was dat toen ze er op stond. Zo erg is het nog helemaal niet!
Toen de kinderen klaar waren hebben we op de wii gespeeld. Wat was dat leuk. Een echte aanrader voor in huis. Hint! We hebben gedanst en gesport. Ideaal voor mensen die willen afvallen. Hun moeder heeft de kamers gecontroleerd of ze wel schoon genoeg waren, want anders gingen we niet uit eten. Ze volgen een apart ‘ dieet’. Elke dag houden ze zich strikt aan de regels, maar op vrijdag mogen ze zoveel eten als ze willen. Wij vonden dat niet erg!

Om 8 uur dachten ze: ‘ He, we moeten nog eten!’. Iedereen klaar maken en om half 9 gingen we naar een kiprestaurant. Ja, een kiprestaurant! En wat was het lekker. Toen we daar aankwamen kregen we een tafel aangewezen. We kregen de menu kaart en gingen wat bestellen. Hier is de gewoonte dat je naar de kassa gaat, zegt wat je wilt hebben en meteen betaald. Het drinken mag je onbeperkt pakken. Daar hebben wij dus ook mooi gebruik van gemaakt! Tjonge jonge, wat was dat scherp. Maar Grietje houdt wel van een beetje heet. Zij had wraps met kip en patat en Tineke een kipburger met patat. Die vele kruiden waren voor haar alleen niet zo’n goed idee. Ze had het gevoel alsof haar mond in brand stond. Uit pure wanhoop kreeg Grietje de helft van haar patat mee. Na het eten gingen we naar Bella Italia om wat ijs te eten. Ferial had daar afgesproken met wat vrienden en wij moesten maar mee. Man, wat was de stad nog levendig om 11 uur! De één loopt in een lange jas met wanten en een muts en de ander in een hempje met een korte rok en blote benen. Terwijl het 5 graden was! De denkwijze van de mensen hier snappen we ook al niet. Rond een uur of 12 vonden ze het wel mooi geweest en gingen we. We waren de laatste die weggingen!

Hehe, daar lagen we eindelijk! Met z’n 2en in een twijfelaar. Scheelt dat we allebei niet zo dik zijn. Wat knus was dat. En we waren we moe van deze dag. Natuurlijk nog even een ‘ genacht’ zeggen tegen ons lieve vriendjes die we best wel heel erg missen en daarna heerlijk slapen!

Grietje is bijna iedere uur wakker geweest en Tineke was om 7 uur al wakker. Nee, wij snapten ook niet hoe dat kwam aangezien we aardig moe waren. Maar om 11 uur dachten we, laten we er maar eens uit gaan. We hebben ons omgekleed en ontbeten. Daarna zijn we met de 2 meiden naar een park gegaan met allemaal tuinen, wat nog veel groter is dan een voetbalveld!
En wat waren de tuinen mooi. Het was wel jammer dat het nog winter is, want er stond weinig in bloei. Maar dat alles nog in knop was, was ook mooi om te zien. Wat heeft God toch alles mooi en goed gemaakt! Na 3 uur te hebben gelopen kwamen we weer thuis. We gingen met z’n 4en een filmpje kijken, maar al snel werd ons duidelijk dat we die niet af konden kijken. Er was namelijk een grote rugbywedstrijd op tv! Een duidelijke rugbyfanaat de man des huizes. Het geluid en geroep konden we zelfs boven horen!

De planning om te gaan bowlen en ergens te gaan eten ging niet door! Dus het was een avondje daar thuis zitten. Onze maagden hoorden we luid en duidelijk! Gelukkig hadden we nog snoepjes & koeken mee. Op die manier overleefden we het wel. Om 7 uur kwam de vrouw naar beneden om eindelijk te gaan koken. Half 8 aan het dinner en onze lunch was water met een appel. Aankomen doen we hier niet! Nog een uurtje gepraat met Ferial over Zuid-Afrika waar ze vandaan komt. Dat betekend: Zij praat een uur, wij doen een poging om alles te vertalen en te begrijpen en praten terug. Daarna ging Grietje skypen en heeft Tineke nog een film gekeken met de meiden. Maarjah; als onder de film je vriendje kan skypen weet je natuurlijk wel wat belangrijker is!

Nog even gewhatsappt en daarna zijn we gaan slapen. De nadelen van een twijfellaar hebben we ook al ondervonden. De dekens delen en de ruimte in het bed.. Hmm, goeie oefening voor later! De volgende dag zouden we om 4 uur met hun naar de kerk gaan. We hebben dus kunnen uitslapen en Grietje heeft nog een preek geluisterd. Ons ontbijt om half 12 was een broodje met sla en komkommer en een koekje en thee. We konden niks anders vinden. Dat wij niet hoeven af te vallen of op dieet moeten begrijpen ze denk ik niet ;)
Om 4 uur gingen we naar de kerk. Een kerkdienst in een restaurant. We wisten niet wat we moesten verwachten. Aangezien we alleen een brunch hebben gehad hoorden wij onze magen ook wel. Bij het restaurant/kerk aangekomen zaten er nog gewoon een paar gasten te eten. We hebben ons voorgesteld aan hun vrienden en zijn met de dochters aan een tafel gaan zitten. Die pakten hun iphone/ipod en huiswerk erbij en je hoorde ze de hele ‘ dienst ‘ niet. Om 10 voor 5 sloot de winkel en begon de kerk.

Er waren rond de 17 mensen en we zaten aan 2 tafeltjes. Een meneer ging voor een koeling met blikjes staan en begon te praten. We moesten in 2 groepen discussiëren over het onmogelijke, maar wat wel mogelijk is bij God. Een aantal verhalen werden besproken; Noach die de ark bouwde, de 3 mannen in het vuur, David en Goliath, Jezus loopt op het water en de woestijnreis. Daarna vroeg de man of deze verhalen een verbintenis hadden. We kwamen tot de conclusie dat al deze mensen door het geloof en vertrouwen in God niet teleurgesteld werden. En dat het voor al deze mensen niet gemakkelijk was, dat ze beproefd werden door God en dat dat ook wel eens in ons leven kan zijn. Dat God ons op de proef wil stellen. Het belangrijkste is dan het vertrouwen en geloof in God, want dan kom je altijd goed uit ook al kan het soms heel moeilijk zijn! Want we kunnen altijd terecht met onze moeilijkheden en vragen. God zal ze op zijn tijd beantwoorden. We weten niet altijd wast Gods plan is, maar door het vertrouwen zal het goed komen! Daarna hebben we nog gebeden. De één begint met bidden en als diegene klaar is, begint er zo een ander.
Na het bidden gingen we weer samen verder met het ‘ avondmaal’. Een man begon met een harp te spelen en te zingen. Ondertussen werd er een bordje met 1 bolletje en wat fris uit de keuken van het restaurant gehaald en doorgegeven. Ze pakten een stukje brood, dipte het in de frisdrank en aten het op. Wat ons een apart gevoel gaf, aangezien wij dat niet gewend zijn. Dat zingen was eigenlijk een soort bidden. Nadat iedereen wat brood en drinken had gehad, zongen ze verder. Toen het lied was afgelopen stond iedereen op en ging naar huis. Oké, de kerkdienst was dus afgelopen. Een paar mensen kochten nog wat eten en daarna gingen we weer naar ons eigen huis! We hadden veel te bespreken die avond.

Het eerste wat we deden was alles uitpakken en de oven aanslingeren. Gelukkig was onze patat niet uit de vriezer gestolen en konden we dat nog eten! Met een kopje cup a soup waren onze magen weer gevuld. Nog eventjes gedoucht, geskypt, urk fm geluisterd en gewhatsappt en toen was het tijd om te gaan slapen. EINDELIJK, ons eigen bedje (:

SPECIALE DAG!
Tuuuuuut, tuuuuuut, tuuuuut. Het was 10 voor half 7! Ja, je leest dat goed! De wekker ging. Tineke zette de wekker nog even op snoozen, want dit was toch wel pauper vroeg voor Tineke!

De gordijntjes gingen open en wat zag ze daar! Het was niet te geloven. Haar ogen gingen wagen wijd open, maar ook weer meteen dicht, want ze kon niet meer goed kijken. Wat was dat? Ze riep Grietje! Die vluchtte naar Tineke d’r kamer en wist ook niet wat ze daar zag! Wat was dat nou? Ongelofelijk! Een strak blauwe lucht met een groot geel rond iets! We wisten niet wat we zagen. Maar Tineke had dat grote gele ronde ding op facebook gezien. Heeeeel veeeel mensen uit Nederland plaatsten het afgelopen weekend foto’s van dat. Met als tekst: ‘ Heerlijk die zon’, ‘ lekker zonnen’, ‘ heerlijk wandelen’, ‘ genieten’, ‘ chillen’, ‘ relaxen’, ‘ bruin worden’. We dachten: ‘ alle mensen in Nederland zijn verbrand/bruin geworden door dit grote gele ronde ding’. Dus wij snel internet aangedaan en snel op wikipedia opgezocht. Het bleek DE ZON te zijn! DE ZON! Iets wat wij de afgelopen week hard hadden gemist.
We hebben ons snel aangekleed en zijn snel naar de ASDA gegaan. Meteen zonnebrand, luchtbedden, bikini, zonnebril en handdoek gekocht. Het wonder is geschiedt! De zon bestaat in Edinburgh. Zijn wij toch niet de enige zonnestraaltjes.

Oke, wat wij dus echt bij de ASDA moesten is boodschappen doen voor de week. Er was namelijk helemaal niks meer in huis! Helemaal niks. We konden zelfs niet ontbijten. Liepen we dan rond 7 uur als bijna enige mensen in de winkel. Dit was de eerst een de laatste keer. In ieder geval voor Tineke.
Om half 8 waren we thuis en daar gebeurde ons eerste echt ongeluk!
Tineke zette in alle goedheid thee voor Grietje en haarzelf. Toen ze de suiker pakte, stootte ze met haar elleboog en vol kopje met heet water over haar linker onderarm. Ze gilde het uit van de pijn, rende als een malle naar de kraan en Grietje stond al met de telefoon in dr hand om de ambulance en brandweer te bellen.
Natuurlijk is dit een beetje overdreven, maar het deed wel pittig zeer. Met alle ongeduld stond Tineke met haar arm onder de kraan. Ten eerst is10 minuten stil staan heel lang en we moesten ook nog opschieten met brood smeren, ontbijten en tandenpoetsen, want we moesten de bus halen. Deze dag was zo mooi begonnen.

Gelukkig hebben we de bus gehaald en konden we met een gerust hart en een beetje pijn naar stage. Op stage aangekomen crème opgedaan en een verbandje. Het eerst waar er om gebeden werd was dat mijn arm snel mocht genezen! Nu moet het goed komen.

We zaten weer in de bus naar huis. Bij onze nutteloze halte aangekomen, stapten we uit en zagen natuurlijk net onze volgende bus voorbij rijden. En nee, we hadden geen zin om alweer te wachten! Dus namen we de benenwagen. Eindelijk, het was mooi weer en nu konden we er van genieten ook. We hadden al helemaal ons held-momentje toen we bij ons appartement aankwamen en de bus was ons nog niet gepasseerd.
Straks eten we worteltjes met aardappeltjes en vissticks met mayonaise.
Een avondje verslagen typen, wassen, filmpje kijken en skypen hebben we in ons vooruitzicht!

Bedankt voor het lezen van ons ( alweer ) lange verslag! Wij hopen dat jullie ze met veel plezier lezen(:
Een hele dikke knuffel en veel zonnestraaltjes van ons (: