Een huis vol....

Haaaaai iedereen,

En weer een weekend vol met mensen! Dit is het laatste weekend dat we visite hebben, maar wat was het gezellig! The parents and boyfriend of Tineke came this whole weekend. We really enjoyed it and it’s a pity that they are leaving now. Het weekend ging echt veel te snel.

Donderdagavond om 10 over 11 zouden ze aan komen. Dat werd kwart over 10. Dat werd 10 voor half 11. Dat werd 5 voor half 11. En eindelijk stond er op de borden: ‘ Landing’. Tineke zat met volle zenuwen te wachten. Vind je het gek met 9 weken! Hilde daar in tegen bleef thuis en die had eindelijk wat rust en kon zich voorbereiden op een druk weekend.
En ja hoor, daar kwam Oart met z’n koffer. Wij weten zeker dat de mensen van het vliegveld ons nog aan de andere kant gehoord hebben. Wat was dat een fijn weerzien! De details laten we ofcourse achterwege. Maar nog steeds geen Dries & Gerda. Wat bleek nou; het vliegtuig zat zo vol dat niet alle handbagages in mee konden in het zit gedeelte, dus moesten er wat koffers in het ruim. Laat nou net de koffer van moeke in het ruim staan! En daar stonden we met z’n tweeën te wachten. En te wachten. En te wachten. Na een halfuur hoorde Tineke haar naam en 2 paar handen hoog in de lucht zwaaien! Eindelijk, daar kwamen ze. Geknuffel en gekus en geklaag over de warmte waren de eerste dingen die er gebeurden. Dries had de zenuwen onder controle konden houden en het was een goeie vliegreis. Daarna gingen we naar buiten, op met de bus naar huus!

We moesten al op een andere plek staan dan waar de bussen normaal zouden komen, dat was 1. Normaal komt de bus die we moesten hadden om het halfuur. Een andere bus kwam om de 5 minuten! En wij maar wachten. En maar wachten. En maar kou kleumen, want het was toch wel een tikkeltje kouder dan in Nederland. Maar gelukkig was het droog & onweerde het niet. Na 40 minuten was het toch wel vreemd dat er nog geen bus was gekomen, dus gingen we het even na vragen. Bleek de bus na 11 uur niet meer te rijden… Okeeeey. Snel bij pinnen en de andere bus pakken. Om 12 uur gingen we dan eindelijk bij het vliegveld vandaan. En oja, er werd hier natuurlijk links gereden! Blijft vreemd…
Onderweg keken ze hun ogen uit. Grote stad en rare mensen. Bij de bushalte was het een drukte van taxi’s en bussen en dronken mensen die voorbij lopen. Ook kwam de politie voorbij, wat op zich niet heel bijzonder is. Maar als Hoge enker en Oosterwoldenaar moet je natuurlijk wel even weten wat er aan de hand is. Meteen kiek’n en loer’n waar de politie naar toe ging. De vragen: ‘ Wat zou er gebeurd zijn of wie zou dat wezen’ krijg je geen antwoord op! Vooral in een stad waar je elke dag sirenes hoort.
Om half 1 waren we dan eindelijk thuis. En jullie kunnen wel nagaan wat de eerste dingen waren die ze wilden. Bier & wifi & eten! Gelukkig hadden we nog wat saucijsjes. Flink bijgepraat natuurlijk, maar lui dat ze waren! We hebben een fijne nacht geslapen.

De volgende morgen moesten wij weer gewoon naar stage. En nee, voor een keertje hadden we er niet zo heel veel zin in! Maar het was wel een gezellig ochtendje. Druk geweest met helpen en Tineke had een godsdienst les gegeven. Hilde had de hele ochtend zelf lesgegeven. Geschiedenis en Frans. Uhm, een Nederlander die in het Engels Franse les moet geven. Ze hebben ' hoofd, schouder, knie en teen' gezongen. Hilde heeft het de dag van te voren geoefend en dan is het nog wel een pittige opgave om het vloeiend te zingen. Met geschiedenis heeft ze het over ' crusades' gehad! Best een lastig onderwerp, maar het is helemaal goed gekomen.

Toen we ’s middags thuis waren hadden we een goed gevulde koelkast, wat we niet vaak hebben! Eerst zijn we even naar de school geweest. Het is natuurlijk wel leuk om te zien waar wij stage lopen. Daarna zijn we naar de Royal mile geweest. En maar foto’s knippen, mensen uitlachen, hardop zeggen wat je denkt want ja, de mensen verstaan je toch niet! De eerste man met een kilt aan moet ook even op de foto gezet worden. En die foto moesten we bewaren want tja, je weet nooit of die man later beroemd wordt! Ook stonden ze versteld van die rare straatartiesten hier. Tja, je moet toch wat voor je geld doen.

We liepen even verder en wat stond daar? Juist, de eerste man met een doedelzak en een kilt! Een foto momentje mocht niet ontbreken. Echtpaar Doornewaard ging er eens goed voor staan. Toen zijn we naar het kasteel geweest en Aart & Tineke besloten ter plekke om het te kopen als vakantie huisje. Natuurlijk mogen er altijd mensen bij ons op visite komen. Op de terug weg speelde de man ‘ Amazing grace’ op de doedelzak. Moeders & Tineke konden het niet laten om even heel hard mee te zingen. Voor het eerst hoorden Dries & Aart daar niet bij. Rond half 6 gingen we weer naar huis. ’ s Avonds zijn we heerlijk uit eten geweest in een restaurant 100 meter verder op. En wat was dat lekker. Natuurlijk had Hilde ’ s avonds na het eten nog honger! Wat de meesten van ons niet konden begrijpen. Maar we hebben wat afgelachen die avond. Aart en Tineke haar ouders hebben een kant van Hilde gezien…..

De volgende morgen zijn we ook weer de hele dag weg geweest. In de bus hebben we natuurlijk boven gezeten. Aart kan al bijna functioneren als buschauffeur, hij heeft echt zijn roeping gemist! Op het programma stond, de Arthur Seat en winkelen! De toerist uithangen in Edinburgh.. Eerst liepen we langs het paleis en hebben we daar nog wat foto’s gemaakt. De chinezen en japanners waren er natuurlijk ook weer. De Arthur Seat was pittig hoog, maar we zijn hoog genoeg geweest om een heel mooi uitzicht te krijgen van Edinburgh. Natuurlijk begonnen Aart & Hilde honger te krijgen, maar het was 3-2. Tot Aart voor de zoveelste keer het woord ‘ subway’ zei kreeg Dries ook wel zin in wat. Hoe vaak die jongen dat woord wel niet meer in de mond heeft genomen is niet meer op 1 hand te tellen! Wij kunnen jullie nu al wel vast vertellen, hij heeft helaas dit hele weekend de subway niet van binnen gezien. Ach, het scheelt dat we die ook gewoon in Nederland hebben. We hebben bij de KFC gegeten. Wat voor iedereen, behalve Tineke, en nee, dat zegt niks over haar eetgewoontes, de eerste keer was! Die kip en patat ging er wel in. Maar je kunt al wel nagaan, Aart & Hilde hadden natuurlijk nog wel een plekje over voor wat anders.

Daarna zijn we wezen winkelen. Nouja, wij? De vrouwen gingen de winkels in en de mannen bleven buiten. Maar daar was ook zat te zien! Weer een doedelzak speler die op verzoek nummers speelde. Zelfs Nederlandse nummers kende hij, wat natuurlijk wel leuk was om te horen. Ook de mensen hier zien er, zoals jullie in ons vorige verslag konden lezen, bijzonder uit. Je verveeld je in ieder geval niet op straat. De kledingstijl is apart, heel zacht uitgedrukt! We gingen winkel in en winkel uit, maar bij de Primark gingen ze natuurlijk wel even mee. Dries stond versteld van alle kleren en al die mensen. Wat’n drukte. Hij was blij toen we er weer uit gingen. Maar wij gaven hem ook groot gelijk, want het was heel warm. We zijn de winkelstraat uitgelopen en toen hebben we nog even in het park gezeten om te rusten.
Dries had het telkens over het ‘ Nelson monument’. Dat staat boven op de Calton Hill.
En we hadden nog tijd dus daarom vroeg Tineke: ‘ Willen jullie nog het monument van Nelson Mandela?’ Natuurlijk werd ze heel raar aangekeken en uitgelachen. Ja sorry, Nelson of Nelson Mandela, er zit weinig verschil in! Waar het monument nou wel voor is, weet ze nog steeds niet.

Onze voeten en benen begonnen we behoorlijk goed te voelen, dus zijn we maar naar huis gegaan. Tineke en Aart zouden koken, maar dat werd even uitgesteld. Eerst rusten en dan zien we wel weer verder! Ze hebben heerlijk spaghetti gemaakt op een geheel eigen wijze. Het smaakte heerlijk en daar laten we het ook bij! Na het eten hebben we nog een wandeling langs de haven gemaakt. Gossie, wat mooi dat water en al die boten! Dat zijn we op de veluwe niet gewend.
Van de koningsdag hebben we anders heel weinig van gemerkt! De oranje bitter en oranje tompouces werden wel gemist, maar niet getreurd, we hadden hier ook zat te eten. Om toch nog het oranje gevoel te houden hebben Tineke en moeders ’ s avonds de samenvatting even terug gekeken van die dag.

De volgende dag zijn we naar de kerk gegaan. Ze zullen wel gedacht hebben, dat is het zoveelste weekend dat Tineke mensen meeneemt. Ach, ze komt hier al 9 weken en ontmoet nog steeds nieuwe mensen! Het zingen was wel wennen en om de preek goed bij te houden moest je heel goed opletten. Maar de belangrijkste punten zijn wel goed onthouden. Na de kerkdienst werden we uitgenodigd voor een kop koffie en werden we overladen met vragen. Een man die een beetje Nederlands spreek, sprak Dries aan en een heel gesprek begon. Nou, als die eenmaal aan de praat is….

Uit de kerk hebben we koffie gedronken en gegeten. Het dutje op de zondag middag mocht natuurlijk ook niet ontbreken. We hebben nog een preek geluisterd en een hele rustige zondag gehad. Tja, als je in totaal een uur loopt om heen en terug te gaan van de kerk heb je je oefeningen al wel gehad.

De volgende dag moest Hilde weer vroeg uit bed om naar stage te gaan. En aangezien het hier heel gehorig is, was het hele huis ook al vroeg wakker. Scheelt dat wij wel weer zo door kunnen slapen. Vandaag stond er niet veel op de planning. Even naar Ocean Terminal gaan en Yacht Brittiana bekijken. Oja, en de koffer inpakken want het was helaas al weer de laatste dag. Moeders kon het ook niet laten om de boel iets te wassen en schoon te maken. Dat Tineke zei dat ze dat later wel zou doen maakte niet uit! Dankjewel moeke (:

Om half 3 hebben we de bus naar het vliegveld gepakt. Dit keer waren we ruim op tijd. De heenweg ging namelijk wel anders. Wij zullen hier niet verder over uit wijden…. Even wat gedronken en daarna afscheid genomen. Over 4,5 gaan we alweer terug naar huis. Het aftellen is nu echt begonnen voor Tineke, terwijl Hilde nog niet op de helft zit! Maar we gaan een paar leuke weken tegemoet met een kamp en nog een weekje vakantie.

Aart, Dries & Gerda, wij vonden het echt super gezellig dat jullie er waren en we hebben een super weekend gehad(: De bezoek momenten zijn helaas afgelopen, dus nu hebben we in de weekenden weer rust in huis. Nouja, rust??

Liefs,
Tineke & Hilde!