Beste vermaak is leedvermaak!
Door: Hilde & Tineke
Blijf op de hoogte en volg grietjetinekehilde
02 Mei 2014 | Verenigd Koninkrijk, Edinburgh
Jullie zullen wel denken. Zo, na al die weekenden vol met mensen en die drukke vakanties zullen jullie het nu wel rustig hebben. Niks is minder waar. Onze combinatie & rust? Nee, dat past niet bij elkaar!
Hilde en ik waren zo gewend om gezellig bij elkaar in een tweepersoonsbed te slapen dat Hilde er plotseling voor koos om maandagnacht nog bij Tineke in bed te liggen. Dikke prima ofcourse, maar wel voor 1 nacht. Iemand die totaal geen ochtendmens is en iemand die 24/7 druk is, is geen goed combi op de vroege ochtend. Gelukkig is Tineke een snelle slaper, dus toen Hilde er om 6 uur uit ging maandag is ze vrij snel weer in slaap gevallen. We moesten aardig haasten voor de bus, want dat vroeg eruit gaan blijkt toch moeilijk te zijn. En toen we eindelijk ( 5 meter verder) bij de bushalte aankwamen, zagen we net de bus de hoek om komen. It’s all about timing. Tijdens het wachten op de bus komen de verhalen naar boven. Zo ook deze ochtend van Hilde en die maakte serieus Tineke haar ochtend compleet.
Maandag moest Hilde alleen met de bus. ( Tineke begint nu alweer te lachen nu ze dit typt) Die middag zat ze beneden op de aller achterste bank van de bus. Je hebt dan een gangpad in het midden en tegenover de banken kun je ook nog zitten. Hilde zat in het midden van die banken met tegenover haar een trapje en het pad. De bus reed aardig hard en de wegen zijn hier ook niet al te best. Je hobbelt dan de hele tijd. Het is dan ook niet fijn als je op een kapotte bank zit, wat Hilde dus was overkomen. De bank zat een stukje los, maar Hilde had niks door. Die was druk met opletten wanneer ze op de stop knop moest drukken. Op een gegeven moment remde de buschauffeur heeeeeel hard. Echt heel hard. Dus Hilde schoot helemaal voorover, gleed weg met haar kont en gleed over het trapje iets naar voren. HAHAHAHA. Oke. Ze wist niet waar ze kijken moest, maar de rest van de mensen wel! Een vrouw vroeg bezorgd of het ging en 2 jongens zagen in 1 keer 2 benen naast hun stoel liggen. Ze moesten keihard lachen. Hilde, je versiertruc is mislukt! Met haar rooie kop wist ze niet hoe snel ze weer moest zitten. Maar toen ze achter zich keek, bleek die hele bank op de grond te liggen. Ze schaamde zich rot en het deed verrot zeer. Haar stuitje had de grond goed hard geraakt. Ze was blij dat die jongens meteen de volgende halte er uit gingen. Tineke weet zeker dat ze nog uren hebben nagelachen en dat ze hun dag compleet heeft gemaakt.
Het heeft Tineke 5 minuten geduurd om dit kleine stukje te schrijven. Ze heeft nu buikpijn en tranen in de ogen van het lachen en Hilde heeft het ook niet meer onder het ananas snijden. Ge-wel-dig dit! Toen ze klaar was met vertellen die ochtend heeft Tineke nog 10 minuten door gelachen. Nee, we willen niet weten wat al die mensen bij de bushalte in de bus dachten. De blunder was compleet toen 1 van de jongens die ochtend ook nog eens in de bus stapte…..Lachen, gieren, brullen. Maar dit is nog niet alles, Hilde wordt nog verder bespot. Tineke kan zich niet herinneren dat ze ooit zo’n blunder heeft gemaakt.
Stage ging goed en Tineke is wat drukker geweest dan Hilde. Of dat aan de persoon ligt of aan de klas waar je stage loopt, weten wij ook niet…..
De terugweg kwam blunder 2.0. We moeten altijd overstappen op een andere bus. Dus wij zaten vrolijk boven te koekeloeren toen Tineke op de stop knop drukte om er uit te gaan. Toen ze opstond, stond ze op Hilde haar grote teen. Auw! Schreeuwde ze uit. Nee, Tineke overdrijft niet! Ze moesten haar door de hele bus hebben gehoord. En Tineke maar lachen en lachen…. De bus reed nog even verder en Tineke stond al beneden toen ze plotseling nog een ander hoog gegil/geschreeuw/noodkreet hoorde. Ze keek vlak achter zich en daar lag Hilde op de trap. Haar voet was weggegleden en ze kon zich nog maar net aan de leuning vasthouden. Ze had 3 traptreden overgeslagen. Het enige wat ze nog kon herinneren is dat ze zo ongeveer beneden lag en mijn lach heel erg hard hoorde. Tineke had het absoluut niet meer en trok zich even niks aan alle mensen in de bus. ( Niet dat ze dat normaal wel doet) Hilde stond luid lachend op en lachend met buikpijn stapten we uit de bus. De mensen voor ons keken ons heel raar en lachend aan. De jongen achter ons keek ons ook al raar en lachend aan. Hij zei zelfs: ‘ Enjoy your trip.’ Hilde haar versiertruc 2.0 was dit keer wel gelukt! Maar de bus reed nog steeds niet verder. En wij maar lachen en lachen. We lagen nog net niet op de grond! Serieus. Toen Tineke zich omdraaide keek ze naar de buschauffeur en die stak zijn duim op en reed eindelijk verder. Tineke zag plotseling al die mensen in de bus. Hun hoofdjes allemaal onze kant op. Ze zaten er bij en keken er na. Wij hopen dat we ook hun dag compleet hebben gemaakt. Na 5 minuten lachen liepen we weer verder. Onze dag kan niet meer stuk.
Wat er gebeurde onder het typen. Na elke zin kregen we de slappe lach en in totaal heeft het Tineke een kwartier geduurd om dit te schrijven. Hilde verslikte zich in de nootjes en Tineke kon nog maar net haar stukjes Ananas binnen houden. Grote tranen rollen over onze wangen. Tineke kan nog steeds lachen als ze aan de blunders denkt en Hilde heeft nog steeds last van haar stuitje, enkel en grote teen. Wat’n day. Tja, het beste vermaak is leedvermaak!
Voor de rest van de avond was er niet veel gebeurd.
Woensdagochtend keken we uit het raam en wat we zagen was, regen, regen en nog eens regen. Natuurlijk! Het zal toch ook eens niet. Net op tijd de bus gepakt en op naar stage. ’ s Middags hadden we onze opdracht van school ‘ activiteitenmiddag organiseren.’ We zouden eerst naar het park gaan, maar het regende! Dus in alle haast wat verzonnen voor binnen en het klaargezet. Wat waren we toch weer flexibel. De kinderen vonden het een erg leuke middag en ze hebben genoten. Wij waren minder tevreden. Ze waren rumoerig en maar praten. Tja, we blijven kritische studenten!
’s Avonds kwam het volgende drama. Tineke zat heerlijk in bad toen er in 1 keer werd aangebeld. De onderburen. Tineke vreesde al het ergste! En ja hoor, het had weer gelekt bij hun in de douche. Hilde is meegegaan om te kijken. De emmers stroomden bijna over en er lagen allerlei handdoeken op de vloer. Oepss. Tineke haar bad momentje was meteen verstoord en ze wist niet hoe snel ze zich moest omkleden. Meteen de eigenaar gebeld en de volgende morgen zou er iemand komen. Hebben wij weer! We hebben meteen besloten om nooit meer die douche te gebruiken en om in bad te gaan. Daar gaan de relaxte bad uurtjes die we keihard nodig hebben na een drukke dag stage! Helaas. Tineke is als een malle aan de schoonmaak gegaan, aangezien de eigenaar de vorige keer ook nog eens commentaar daar op had. En dat terwijl ze woont met een meid met smetvrees? Nee, het ligt niet aan ons!
Donderdag is altijd een drukke dag. We hebben dingen uitgelegd aan de kinderen, les gegeven, gitaar les gegeven en de kinderen geholpen. ’ s Middags hadden we onze activiteiten middag besproken. De handtekeningen waren gezet en de opdracht was behaalt. En toen, toen kwam ons besefmoment. We hebben beiden het eindgesprek gehaald en alle opdrachten. Dat betekend dus dat we geslaagd zijn als onderwijsassistente en de diploma in the pocket hebben!! Kijk, dat is wel een vreugdedansje waard(:
Na die 3 jaren zwoegen, zweten, verslagen maken, reflecties, plannen, regelen, organiseren, stress, druk zijn, hebben we dan bijna het papiertje. Bijna? Ja, want we moeten nog wel de laatste dingen inleveren!
Uit school zijn we de stad in gegaan om…. Rugby tickets te kopen voor een echte rugbywedstrijd(: Zaterdag moet Edinburgh tegen munster en dat willen we niet missen! Wij, als korte inwoners van deze stad. Thuis gekomen hebben we geskypt, laat gegeten en verslagen gemaakt. Pff, dat je zelf mag bepalen wanneer je wilt eten heeft zo echt z’n voordeel! Dat wordt thuis nog wennen….
Vrijdag, de laatste dag voor het weekend. Gisteren hebben we gehoord dat we weer een ‘ assembly’ moesten voorbereiden, dus dat had Hilde ’ s ochtends gedaan. The project this semester goes about ‘ Kind and gentleness.’ Eerst heeft Tineke gitaar gespeelt, eindelijk, en hebben we ‘ as a deer’ gezongen. Daarna hebben we de kinderen een eigen opdracht gegeven. They had to make their own rules about kind and gentleness. We made a big poster with a lot of rules. Die poster hangt nu in de school. Na dat we 1000 keer waren bedankt hebben we de bus genomen en hebben we nu weekend! We hebben de bus niet naar huis genomen, maar naar ‘ meggetland.’ Daar is morgen de rugbywedstrijd en we wilden er zeker van zijn dat we morgen niet de verkeerde bus pakken, te laat zijn of op een hele andere plek. Zoals wel eens vaker is gebeurd. Onderweg boodschappen gedaan en Hilde is nu aan het schoonmaken. Straks koken, Tineke gaat hardlopen, douchen en verder de hele avond niks meer doen!
Een heel fijn weekend iedereen en op naar het volgende verslag (: Super dat jullie ze lezen!
Nog een klein maandje….
Liefs,
Hilde & Tineke
-
02 Mei 2014 - 23:01
Thuis:
Hey meiden.Misschien is het verstandiger in het vervolg gewoon beneden te blijven als je weer met de bus gaat? Even een paar dagen uitrusten, paar dagen school en dan op kamp. Neem genoeg slaap van tevoren.
Fijn weekend, gr. van thuis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley