Een leuk weekje met een typische Schotse avond!

Hello faithful readers,
And there are again a couple days left. Time flies! Just one week, and then goes Grietje to Holland again. It's sad, but Hilde is coming to take it over. So someone else can do the dishes, wash and iron. But Tineke is learning! Ze heeft alle wassen nu een keer gedraaid, applause! Tineke wordt nog wel zelfstandig.

We hebben leuke dagen gehad! Dinsdagmorgen ging de wekker en het blijft moeilijk om er uit te komen voor Tineke. Grietje was natuurlijk al weer vroeg uit de veren om zich klaar te maken en de tafel te dekken. Tineke is haar daar nog altijd dankbaar voor. ( stille hint voor Hilde!) Ook hebben we voor het eerst de vaatwasser gebruikt. En dat beviel ons wel! Alleen ' s ochtends weer die vaatwasser afruimen is minder. De bus om 10 over gepakt en we kwamen 5 voor half 9 aan op school! Een kwartiertje! Een nieuw record voor ons. We kwamen in school en de hitte overviel ons. We vielen bijna flauw, kregen plotseling hoofdpijn en we hadden het gevoel dat we in de sahara liepen. Is het een keer warm in Edinburgh. Is het binnen! Die dag was Tineke beneden en Grietje boven. Ook kwamen mevrouw Lambregtse en meneer ten Brinke op school kijken. Wat een wereldshock. Nee, dat viel wel mee. Ze vonden dat we het goed deden en het was mooi om ons aan het werk te zien en hoe de school aan het werk gaat. Ze zijn een ochtendje geweest. Natuurlijk moesten er nog een aantal dingen geregeld en ondertekend worden. Maar dat zijn we wel gewend! ' s Middags kwam er een vrouw die honden traint voor blindgeleidehond. Dat was erg leuk om te zien. Natuurlijk wilde elk kind plotseling ' puppy walker' worden. Busje weer op tijd naar huis genomen om daar onder het genot van een bakkie thee weer tot rust te komen.

Dat tot rust komen was helaas niet gelukt! Koken, schoonmaken, strijken, was doen, verslagen maken en skypen stonden op ons ‘ To do ‘ list. En ja, we hebben het allemaal gered! Ook hebben we Hilde weer even op de hoogte gehouden van alle dingen, want die komt volgende week vrijdag Grietje aflossen. Dan trapt Tineke haar de deur uit. Het begin van ons skype gesprek liep alleen anders dan verwacht…
Daar zaten we. Beiden voor de laptop te wachten tot Hilde ons belde. En daar belde ze. De naam van haar vader stond er wel, maar onder die naam skypt ze ook wel eens. Dus Tineke drukte op beantwoorden en zei tegelijk, met volle enthousiasme, met grietje: SAY HI TO HILDE! HI HILDEEEE. En plotseling kregen we beeld! En nee, niet Hilde zat daar maar haar vader kwam in beeld. OEPS! Tineke drukte meteen de laptop dicht, omdat ze een vreemde man zag en grietje GIEEERDE het uit van het lachen en ondertussen zei ze: ‘ Dat is Hilde haar vader.’ En toen hadden we het niet meer. Grietje liep rood aan en had buikpijn van het lachen. Even als Tineke. Pas na 10 minuten hebben we de laptop opgestart. Ons schaammomentje hadden we weer te pakken! We kunnen er nog steeds om lachen.
Het op tijd naar bed gaan lukt trouwens ook nooit.

Het was weer woensdag, dus dat betekend: Zwemdag! Eerst natuurlijk een ochtendje gewoon in de klassen. Grietje heeft haar allereerste zelfstandige les gegeven. Dat vond ze natuurlijk errug leuk! De kinderen begrepen alles en gingen goed aan het werk. Grietje, we trots op je!
’ S Middags hadden we dus zwemmen. EN WAT GING HET GOEEED! Hij voelde zich: ‘ AWESOME!’ Zoals hij zelf verwoorde. En het ging ook heel goed. We zijn super trots op hem en een beetje op ons zelf. De complimenten en high fives waren niet meer te tellen. Hij kan nu zelfstandig duiken, terwijl hij eerder amper durfde. En hij kan nu gewoon zwemmen zoals ieder ander kind. We hebben ons doel bereikt! We hebben onze roeping gemist en moeten eigenlijk badjuffrouw worden! Volgende week is onze laatste keer zwemles, dus dan gaan wij voor hem een diploma maken. Wat zijn we trots (:
Om 3 uur hebben we weer ons busje naar huis genomen. Grietje moest nog wat anders halen bij de pondenwinkel, dus is Tineke alleen naar de winkel gegaan voor boodschappen. Natuurlijk wel met een notitielijstje bij de hand, anders vergeet ze de helft! Haar zelfstandigheid komt steeds meer naar boven. Dankjewel Grietje! Moeske kan trots zijn (:
’ S avonds de nodige verslagen geschreven en maximaal geskypt! Daarna weer heerlijk wezen slapen.

De volgende morgen ging zoals elke andere ochtenden. Tineke had weer 1 van haar jaarlijkse blaren op haar lip, dus ze had weer iets nieuws om over te klagen. Ze hoopt alleen dat het over een klein maandje helemaal weg is!
Vandaag zijn we heel druk geweest op stage, we hadden allebei veel te doen! Grietje had spellen uitgelegd, voor Moederdag bezig geweest, gelezen met de kinderen en nog veeeel meer. Tineke heeft bijna de hele ochtend zelf les gegeven aan de Juniors! Dat vond ze echt heel leuk om te doen. Ze hadden hard gewerkt en luisterden goed. Hmm, dit wil ze wel veel vaker doen!
Op tijd weer thuis om verslagen en dingen te schrijven en om alles bij te werken, want vanavond hadden we daar geen tijd voor. Nee, we zijn naar een echte Schotse avond! We zijn voorbereid op een avondje met echt schots eten, zoals een schapenmaag? Bij die gedacht ging Grietje het niet eens proberen! En we gaan ook nog eens echte schotse dansen leren! Met goede moed gingen we er naartoe.
We waren ruim op tijd. Toen we binnen kwamen was het al aardig druk, dus we hadden een plekje in de hoek gevonden met z’n tweeën aan een tafel. Gelukkig kwamen er nog mensen bij ons zitten, dus daar hebben we mooi mee gepraat. De avond bestond uit 2 delen. Eten en dansen! Er werd veel gesproken over de traditionele ‘ haggis.’ Natuurlijk waren wij heel benieuwd hoe dat smaakte. We wisten van te voren niet goed wat er in zat, maar volgens mij was dat ook beter!! We wilden pas weten wat het was, nadat we het hadden geproefd. We praten nu wel in meervoud, maar je kunt al wel nagaan wie niks heeft gehad! Grietje zag, maar overwon niet! Alleen die aanblik van de ‘ bruine drap’ maakte al dat ze het absoluut niet wilde proeven! Tineke, die tenminste wel alles wil proberen, maar het ook niet er lekker uit vond zien, en wil kunnen zeggen dat ze tenminste wel typisch Schots eten heeft gehad, heeft wel iets genomen. Ze zeiden dat er alleen maar traditioneel Schots eten was. In de andere pan zat gehakt met wortels en aardappels. Hmm, volgens mij kennen we dat in Nederland ook. Niet dat de smaak zo heel lekker was! Verder was er nog gestampte aardappels en vierkante oranje groente wat niet smaakte. De ‘ haggis’! Mentale en geestelijke voorbereiding voor de eerste hap. Er werd vol spanning gekeken door 2 Schotse dames die voor ons zaten. En eerlijk gezegd, het smaakte best lekker! Een beetje pittig en je moet er niet te veel van eten, maar het was te doen. Natuurlijk blijft Hollandse kost favoriet. Nu wilde Tineke wel weten wat ze nou echt had gegeten. Het bleek de inhoud van een schaap te zijn met broodkruimels en kruiden wat klaargemaakt wordt in een schapenmaag! Okeeeeeee, dit eet Tineke nooit meer! Die gedachte alleen al…
Al toetje dachten we dat we gewoon ijs kregen met aardbijen en cruslie. De waarheid is hard zeggen ze dan… We namen een flinke hap, maar jullie hadden onze gezichten moeten zien! Grietje liep rood aan en we hadden moeite om het door te slikken. Het was niet te eten! We werden natuurlijk flink uitgelachen door de 2 Schotse dames. Uit pure wanhoop hebben we alles bij elkaar gedaan en een leeg bakje er boven op gedrukt. ‘ Wat niet weet, wat niet deert.’
We liepen al te fantaseren over pizza na de tijd.. wat hadden wij een honger. En daar gingen we met onze lege maagjes naar boven om te dansen, en daar stonden drie mannen al klaar met een viool en gitaar. Grietje ging zitten en kwam voor de rest van de avond niet meer van haar stoel, Tineke daar en tegen had de smaak goed te pakken. De ene na de andere Nederlandse directeur vocht om met Tineke te dansen. Ja er waren ongeveer twintig Nederlandse directeuren en voortgezet onderwijs leraren aanwezig, zij kwamen voor onderzoek naar Edingburgh en bekeken hier verschillende scholen. Er waren ongeveer zestig mensen deze avond aanwezig. In totaal werden er acht verschillende dansen gedaan. Niemand kon het dus het maakte allemaal niks uit. Waar die mensen allemaal hun energie vandaan haalden wisten wij ook niet! En ze gingen maar door en maar door. Ach, zulke avonden worden heel vaak gehouden met eten en dansen, dus ze zullen het wel gewend zijn! De enthousiasme werd volgens mij iets teveel, aangezien er 2 mensen zijn gevallen. Grietje heeft dit ‘ per ongeluk’ gefilmt…. Eindelijk was het tien uur en konden we naar huis. Er waren ook nog kinderen die de hele avond hadden gedanst en gerent! Zou morgen nog wel wat worden dachten we. Tineke had hele zere benen en was heel moe. En weer hoorden we onze magen. De zoveelste keren! Toen we thuis waren aangekomen, hebben we meteen brood uit de diepvries gehaald en geroosterd. Anders kwamen wij de nacht niet door! Het was echt een super gezellige avond en we hebben veel plezier gehad en gelachen (:

Natuurlijk hebben we vandaag ook weer heel veel beleefd, maar anders werd dit verslag echt veel te lang! De moeite die jullie doen om dit te lezen, waarderen wij al heel erg (:
Maandag komt er weer een nieuwe. We hebben al veel dingen op de planning staan.
Een heel fijn weekend allemaal & tot maandag voor het nieuwe verslag !

Dikke knuffel van Grietje & Tineke (: