Een exclusieve dag!

Goedenavond lieve mensen!

Dit keer een exclusief verslag, omdat we veel hebben meegemaakt en dit echt een top dagje was!
Het begon allemaal om 7 uur ’ s ochtends. Ja om 7 uur al, op onze vrije zaterdag! En dat allemaal voor een laptop. ( waar dit verslag mee geschreven is) Ons ritueel met aankleden, wassen, haar & make-up doen en eten ging hetzelfde als altijd. Alleen dit keer verbrandden de broodjes voor het eerst en kon Tineke geen hap door haar keel krijgen.
De bus van 8 uur gepakt, overstappen en daar gingen we weer. Dezelfde weg als die avond ervoor. Nu vol spanning en stress en een klein beetje hoop die Tineke niet mocht hebben van Griet. Na een heel uur kwamen we aan op plek van bestemming. Dit keer liepen we naar het andere depot, omdat dat het bedrijf zou zijn die mijn pakje had. Stapje voor stapje kwamen we dichterbij. De zenuwen gierden door Tineke haar benen. Ze moest er zelfs van trillen. En Grietje maar lachen en filmen.

Er was 1 wachtende voor ons, maar er zat niemand achter de receptie. Die man wachtte al een dik kwartier, de stress en spanning werd hierdoor alleen maar erger! Na 10 minuten te hebben gewacht kwam er iemand. De man kreeg zijn pak en toen was eindelijk Tineke aan de beurt. Weer hetzelfde verhaal werd uitgelegd. Helaas deelde hij ons mee dat het track & tracé nummer niet klopte. De moed zonk Tineke in haar schoenen en ze zakte bijna door de grond heen! Neeeee, niet weer hetzelfde liedje! Na extra uitleg en vragen vroeg hij om de postcode. De postcode werd gegeven en toen ontdekte hij iets! Hij ging even kijken…. Hij deed een deur open en liep weg. De spanning was om te snijden! En maar wachten, en maar wachten. Het leek wel uren te duren. Achteraf heeft Tineke maar 1 minuut moeten wachten. Tineke keek alleen maar door de deur waardoor de man was weggegaan. Haar handen gingen zweten en haar voeten trilden nog erger dan ooit… Tot plots! Daar kwam hij weer. MET EEN PAKKETJE!!!! Jaaaaa, de laptop is daar! Ze sprong 20 meter de lucht in en die man heeft nog nooit iemand zo blij gemaakt met een pakketje. Dat weten we zeker. Zijn dag kon niet meer stuk. Evenals die van Tineke. ID laten zien en nog een paar handtekeningen gezet en daar liepen we weer de deur uit. Al springend, juichend en lachend. Iets wat Grietje de afgelopen 24 uur had gemist bij Tineke.
In de bus meteen Dries gebeld en gesmst naar collega´s van school. Ook zij hadden goed meegeholpen met bellen, zoeken en bidden! Hun blijdschap was ook groot aan het smsje te merken! HALLELUJAH, kreeg ik terug. Ook hun dag kon niet meer stuk! Zo, nu al 4 mensen blij gemaakt met de laptop. Ook stapten er opeens 2 Nederlanders in de bus. We beseften dat we niet meer alles konden zeggen wat we wilden. Ook dit hadden ze gehoord. En meteen werd er een praatje gemaakt. Wat voelden we ons verbonden met elkaar!

Weer bij het appartement aangekomen, rond 11 uur, hadden we alle spullen gedropt en konden we weer gaan. Deze dag stond in het teken van ‘ bergklimmen’. Zo gezegd, zo gedaan. We gingen met de bus naar Ocean Terminal. Het station waar meerdere bussen samen komen. Natuurlijk waren we, zoals gewoonlijk, net te laat en moesten we 10 minuten wachten. Maar we hoefden ons niet te vervelen. We zagen weer tweelingen lopen waar er genoeg van zijn hier, heeeeel veel mensen die met hun hoofden in de tomatensoep zijn gevallen ( of gewoon gevallen zijn en nog hun hoofden vol met bloed hebben) en weer heel veel mannen met baarden. We vragen ons echt af of ze hier in de grote stad wel scheermessen/apparaten verkopen! ¾ van alle mannen heeft een big baard! Na wat gezongen en afgelachen te hebben kwam de bus.
Die zette ons af bij ‘ the palace’. Vanaf daar begon onze grote klimtocht! We wilden het liedje ‘ potje vet’ zingen en kijken hoelang we er over deden tot we boven op de berg waren. Maar Grietje raakte bij 5 al de tel kwijt en had er bij 8 al geen zin meer in. Dus stopten we maar gauw. Wat Tineke dus niet snapte was waarom ze na 5 minuten weer begon!


Onze klimtocht was met pieken en dalen. Stenen en modder. Lopen en glijden. Gras en drek. Maar na 3 kwartier bereikten we dan ook de top. En het was het allemaal waard. Wat was het mooooooooi, prachtig, geweldig en beautiful ( om er maar wat Engelse termen tussen te gooien). Zie foto’s!
Ook kregen we ons besef momentje dat God alles echt heel mooi heeft geschapen! We keken uit op heel Edinburgh, het mooie landschap van Schotland in de verte en de zee. We konden jullie bijna zien (:
Na een halfuurtje zijn we al rennend naar onze big mac gerend. Dat ging heel wat sneller dan de heenweg. We konden het al bijna ruiken, zo’n honger hadden we.
Maar onderweg naar onze big mac kwamen we toch een aantal hele leuke souvenir winkeltjes tegen. En als toerist in eigen stad konden we het natuurlijk niet laten om daar even te kijken. Grietje heeft de laatste doedelzak gekocht met korting. Aangezien Tineke er ook wel 1 wilde komen we over een paar weken terug. Met de belofte dat Tineke de doedelzak ook met korting krijgt. Kijk, we zijn en blijven Nederlanders!
Na een halfuurtje lopen kwamen we bij ons doel. De mac! Dat we buiten in de rij moesten staan maakte ons niet uit.
Na onze honger heerlijk te hebben gestild zijn we nog wezen winkelen. De h&m & de primark stonden boven aan ons lijstje. Ook was er een winkel die heet: Jennefer! Een grote mooie winkel met allerlei kleren vanaf 200 pond. Het motto: ‘ Kijken maar niet kopen’ was hier duidelijk van toepassing!
Onze benen waren erg moe dus we hebben weer de bus naar huis genomen!

Nu hangen we hier te bankhangen en we typen dit verslag. Ondertussen wachten we op de bazin van dit appartement om het geld op te halen. Dat we al een uur wachten maakt niet uit. We hebben de afgelopen weken al wel meer gewacht dan ons hele leven lang! Grietje went hier wel aan, maar voor Tineke blijft wachten lastig!

Morgen weer naar de kerk en een lunch bij de dominee en zijn vrouw. We zijn nu al heel benieuwd wat we krijgen en we laten ons beste Engels horen!
We wensen jullie allen een fijne avond vanuit Edinburgh!

Ps. Op verzoek van Marco & Alida hier de huishoudelijke taken.
- Koken: Om de beurt. Tineke de pasta’s en Grietje de groenten & aardappels.
- Afwassen: Tineke
- Afdrogen: Grietje
- Keuken schoonmaken & stofzuigen: Tineke
- Wassen & strijken: Grietje

Eerlijk verdeeld dachten wij zo!