De allereerste dag..
Door: Grietje & Tineke.
Blijf op de hoogte en volg grietjetinekehilde
21 Februari 2014 | Verenigd Koninkrijk, Edinburgh
Het is 4.30 en daar gaat Grietje dr wekker. Tjonge wat een vroegte! Rond half 6 kwam haar geliefde Martin haar ophalen & daar gingen ze! Met de auto naar Kampen om daar vervolgens op de trein te stappen richting Schiphol. Tineke daar in tegen was duidelijk later uit bed gegaan. Dat haar geliefde Aart er ook moeilijk uit kon komen is wel weer gebleken.... Het gestress en gehaast ( urks = gevlieg ) kwam duidelijk naar boven bij de familie Doornewaard. In alle stress ging BIJNA alles mee. Tineke denkt natuurlijk dat anderen overal aan denken en dat ze de zaakjes prima op orde heeft. Er wordt niet verder in details getreden.
Aangekomen op het vliegveld was er nog geen Tineke te bekennen. Dus Grietje moest van alle zenuwen even toiletteren. Natuurlijk kwam op dat moment Tineke net aangelopen. Die ook in de stress; want waar is Grietje? Die komt natuurlijk op haar gemak naar het afspreekpunt toegelopen.
Daar gaan ze. Bepakt en bezakt met alle kleren, pakjes soep, hagelslag, satesaus, theezakjes, schoenen en de laptop ( s) en nog veel meer..!! daar gaan ze.. naar de vertrekhal. Daar komt het moment van afscheid nemen... ( zwarte bladzijde )
Onze koffers waren op goed gewicht, dus we konden meteen in de rij staan voor de paspoort controle. Man, man, wat een lange rij! Gelukkig ging dat sneller dan verwacht. En toen liepen we daar met onze koffertjes. We vroegen ons echt af waarom wij altijd zo ver moeten lopen...
Bij de douane aangekomen moest natuurlijk bijna alles uit. Oke, dat het alleen onze schoenen en jas waren maakt niet uit, wij houden van overdrijven.We liepen door de poortjes heen met onze bezweette kakken en oksels. We dachten even dat het poortje daardoor zou piepen. Tot we plotseling naast zichmensen zagen flauwvallen. ( oke, grapje )
En daar gingen ze naar binnen. 2 kleine meisjes door een grote tunnel. Ze kregen het gevoel alsof ze een wereldreis ging maken. Bij het opstijgen voelden ze hun handjes wel zweten, maar wat was het uitzicht mooi! Door de regen, in de wolken en daar boven een strak blauwe lucht.
We kregen wat drinken met wat lekkers, waar we dubbel zo veel van genoten. Dat Grietje 10 keer vroeg of dit wel gratis was, laten we even achterwege.
En daar lopen ze. Met de koffers naar de aankomsthal. Het moment dat je daar aankomt en je allemaal mensen om je heen ziet knuffelen, terwijl je daar ' forever alone' aankomt, deed ons bijna bezwijken en verlangen naar onze terugkomst over heel wat weken. Ik hoop dat jullie de hint snappen... ( voor Grietje hoeft alleen Martin te komen )
Het enige geluid wat we hoorden waren kussende mensen, koffers die over de baan gingen en het aller hardst onze knorrende buiken. Men wat hadden we een honger. Dus wij op zoek naar een mac. Onze teleurstelling was groot toen we er achter kwamen dat het allemaal reclame was en nergens dé gele M te zien was. Schijn bedriegt....
Met de bus richting de plek waar we hebben afgesproken met de bazin van het appartement. Dat er in de bus niet gewisseld kon worden, wisten we niet. Gelukkig zijn ze in Edinburgh heel erg behulpzaam en aardig. Nadat we toch hadden betaald en zelfs onze koffers op de bagagerekken werden getild, kon onze busreis beginnen.
Dat we meer dan een uur in de bus moesten zitten hadden we niet verwacht.
Onze magen begonnen nog harder te knorren & het was alsof we een kudde met varkens met ons mee namen.
Eindelijk, ja eindelijk, kwamen ze na ruim een uur op de plek van bestemming. Daar weer gebeld met de bazin. Ze zou er binnen een ' few minutes' zijn. Zo slecht is ons Engels niet, maar dat een ' few minutes' 3 kwartier betekende wisten we niet.
Dus wij netjes wachten VOOR EEN BROODJESZAAK op de bazin. Met onze knorrende magen/varkensstal wilden we niet onbeleefd zijn om ons met volle monden te indroduceren.
Maar de verleiding was zo groot dat we toch wat hebben gekocht.
Met alle ongeduld in het lijf ging Tineke maar rondjes lopen in het gebouw. Natuurlijk kwam op dat moment de bazin er aan. En daar stond Grietje.. Op haar mooie Nederlands/Urk te praten tegen de bazin. Goedemiddag, o nee, good afternoon. Een ongeduldige Grietje begon Tineke al weer te bellen, maar gelukkig kwam ze daar toevallig al aangelopen/gesjokt/aangerend.
De koffers werden in de auto gezet en Tineke mocht voorin zitten. En toen kwam haar besef moment. Ze wilde mooi aan de rechtkant instappen, zoals gewend. Dat ze nog niet kan rijden is geen probleem, maar ze moet ook geen poging doen tot. Vooral niet in Schotland waar ze aan de andere kant rijden. Foutje.
Aangekomen bij ons appartement moesten onze koffers naar de 2de verdieping worden getild. Juist, 2 trappen op. Met koffers van minstens 20 kilo. We kregen echt ons ''body builder' gevoel.
De bazin was echt super vriendelijk! ze hielp mee met het dragen van de koffers, gaf goede uitleg van de spullen en vertelde hoe alles werkte. Het was erg gezellig en we hebben wat gelachen. Na een dikke knuffel & uitnodiging voor een kerkdienst in een restaurant is ze weg gegaan.
En wat is het eerste wat je dan doet? 1. Op het bed springen (Tineke). 2. WIFI!
Meteen iedereen op de hoogte brengen dat we veilig zijn aangekomen.
Daarna zijn we boodschappen gaan doen. We kunnen alvast vertellen. De heenweg ging sneller dan de terugweg...
Met onze kar door die hele winkel heen. Pauper wat groot! En ze hebben daar ook echt alles. Dat we ook nog groenten moesten hebben kwamen we als laatst achter.
Nadat we hadden afgerekend kwam het moment van de waarheid. Hoe krijgen we dit naar ons appartement die 200 meter verder op ligt. En nee, we zijn niet in Urk, dus we nemen niet zomaar die hele kar mee!!
Met 8, ja 8! zware, plastic tassen vol met drinken en aardappels gingen we weer terug. En om de 5 stappen moest er even gestopt worden natuurlijk. Wat was dit zwaar en wat deed het zeer aan onze handen. Dit was al de tweede keer dat we ons ' body builder' gevoel hadden.
Toen we op de helft waren kwam Tineke met een helden idee. Ze legde alle tassen neer. Pakte er weer 3 op, liep 50 meter verder, zetten de tassen neer en rende weer terug naar Grietje. Het kan allemaal.
Nadat we 10 minuten hadden gelopen, wat je in 2 minuten kan doen, waren we weer bij ons appertement. Weer hadden we last van de tweede verdieping. Gelukkig hielp onze buurman ons met de tassen!
(Grietje neemt de volgende keer dus wel een kar!)
Alles op de tafel gedumt en toen een heerlijke douch/bad genomen. Na al dat zwoegen en zweten was dat echt nodig. We zijn er wel achter gekomen dat dit niet tegelijk kan. (koud water)
Heerlijke ovenfriet gegeten en daarna geskypt met onze lieve familie & vriend!
Zo, wat een dag was dit! Nu heerlijk op de bank met onze theeglas look-a-like bier glas in de handen te typen en te gapen. Op tijd gaan slapen & moe van alle indrukken die we hebben gemaakt! Moe maar voldaan sluiten we dit bericht af!
Morgen even kijken waar de kerk is & hoe we naar de school moeten. Ook gaan we nog even wat winkeltjes bekijken. En om Grietje het ultime urk gevoel te behouden, een rondje doen langs de haven!
Welterusten en een dikke kus van Grietje & Tineke!
-
21 Februari 2014 - 22:21
Herma:
Wat ge-wel-dig om dit te lezen, moest gewoon hardop lachen!!! Fijn dat jullie goed aan zijn gekomen:) verheug me nu al op het volgende berichtje!:D
-
21 Februari 2014 - 22:39
Thuis :
Bedankt meiden, hopelijk houden jullie het vol om regelmatig iets te schrijven.
Fijn dat na de douane alles goed is gegaan.....
Groeten uit Oosterwolde. -
21 Februari 2014 - 22:49
Grietjetinekehilde :
mooi, daar doen we het voor ;) -
22 Februari 2014 - 16:22
J.N. Zuijderduijn:
Beste meiden, jullie hebben zo al veel meegemaakt. Heel mooi dat we het allemaal kunnen volgen. Rust maar goed uit, en een goede zondag in den vreemde toegewenst. -
22 Februari 2014 - 20:38
Marco En Alida:
Hey daar,
Mooi verhaal hoor! Echt weer iets voor Tineke hoor!
We kijken alweer uit naar jullie volgende verhaal!
Groetjessss -
22 Februari 2014 - 20:53
GJ En Gerie:
Heeey, leuk om te lezen.. Zo kunnen we jullie mooi volgen en op de hoogte blijven van jullie (slimme) acties.
Veel plezier daar en we lezen wel weer een volgend verslag!
Grtjes ons -
23 Februari 2014 - 20:14
Elsbeth:
He ladies,
Wat leuk om jullie om jullie eerste Schotland-ervaringen te lezen!
Ik zie het zo allemaal voor me! Op z'n oosterwolds-x-urk.... lekker stel!!
Succes als jullie naar school gaan. Kben benieuwd hoe jullie het daar gaan hebben!!
Zet'm op!!
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley